سنجد : Elaeagnus angustifolia L از تيره Elaeagnaceae
خواص و کاربردها:
اگر آرد و هسته ميوه سنجد با هم آسياب شود مصرف خوراكي آن بيماري آرتروز را درمان مي‌كند. مصرف سنجد براى درمان و جلوگيرى از عوارضى مثل «قى»، اسهال صفراوى، زخم روده، سرفه‌هاى حاد گرم، سردرد و اثر رطوبت نافع است. سنجد مقوى قلب و برطرف كننده تب و لرزهاى سرد در بيماري‌هاى سينه مثل تنگى نفس، زخم ريه و عوارض دماغى محسوب مى‌شود. سنجد براى درمان بيمارى هاى كبدى مانند زردى و يرقان مفيد است و سنجد پخته شده به طور كامل (پوست – گوشت – هسته) در روغن زيتون به صورت خوراكى جهت درد مفاصل، خارش پوست و رشد مو توصيه شده است. عرق شكوفه سنجد، ضد نفخ مؤثرى براى معده مى‌باشد. يكي از دانشمندان گفته است ميوه سنجد گوشت براستخوان مى‌روياند و انسان را فربه مى‌كند. پوست را تقويت كرده و كليه‌ها را گرم نگه داشته و مانع از تكرر ادرار مى‌شود. در هند از روغن هسته آن شربت غليظي درست مي‌کنند که در التهاب غشاهاي مخاطي همراه با ترشح همانند انواع زکام و نيز در موارد عفونت‌هاي برونشها مصرف مي‌نمايند.